روغن گیربکس ماشینمو کی عوض کنم

روغن گیربکس عملکردی مشابه روغن موتور دارد: دنده هایی را که به طور دقیق مشبک می شوند روغن کاری می کند و در نتیجه سایش را کاهش می دهد. در عین حال، عملکرد خنک کننده و تمیز کننده را نیز به عهده می گیرد: کوچکترین ذرات سایشی را جذب کرده و به فیلتر منتقل می کند تا باعث ایجاد اصطکاک ناخواسته در گیربکس نشود. با این حال، همانطور که روغن دنده قدیمی تر می شود، به طور فزاینده ای کثیف می شود و به دلیل بار، خاصیت جریان خوب خود را از دست می دهد. این را می توان در رفتار رانندگی در طول زمان نیز مشاهده کرد. تغییرات معمولی ناشی از روغن دنده قدیمی عبارتند از:

• تعویض دنده دیگر به آرامی انجام نمی شود. این امر به ویژه در گیربکس های دستی زمانی که درگیر شدن دنده و انتقال نیرو با تاخیر انجام می شود مشهود است.
• دنده ها دیگر نمی توانند به خوبی درگیر شوند. این مورد مخصوصاً در دنده یک و دو بیشتر است. تعویض دنده، به خصوص زمانی که روغن هنوز سرد است، ناگهانی است.
• تکان خوردن هنگام تعویض دنده نیز می تواند یکی از عواقب گیربکس های اتوماتیک باشد.
• جغجغه یا جغجغه در هنگام تعویض دنده.
• لکه های روغن زیر گیربکس نشان دهنده نشتی گیربکس است. روغن گیربکس باید پر شود و در صورت لزوم تعمیر شود.

ذرات ریز میکروسکوپی ناشی از سایش مواد، روغن را در طول زمان آلوده می کنند.

اگر سازنده قصد تعویض روغن گیربکس را نداشته باشد، روغن گیربکس در واقع باید تمام عمر خودرو را دوام بیاورد. با این حال، این دوام معمولاً به مسافت پیموده شده 150000 تا 180000 کیلومتر یا عمر مفید هشت تا ده سال محدود می شود. هرکسی که حداکثر پس از این زمان روغن گیربکس را تعویض نکند، می تواند فرض کند که گیربکس مسافت پیموده شده قابل توجهی بالاتر نخواهد داشت. زیرا به مرور زمان ذرات ریز بیشتری در روغن رسوب می کنند. علاوه بر این، روغن با گذشت زمان خاصیت روان کنندگی خوب خود را از دست می دهد. از دست دادن تدریجی روغن نیز در طول زمان ایجاد می شود. اگر روغنکاری در گیربکس دیگر تضمین نشود، فرسودگی زیاد و گرمای بیش از حد نتیجه آن است. در این صورت شما از آسیب گرانبکس گیربکس دور نیستید.

برخلاف تعویض روغن موتور، تعویض روغن گیربکس تنها در چند بار در طول عمر خودرو ضروری است. اگر سازنده بازه ای را مشخص نکند که بیشتر یک قاعده است تا استثنا، اولین تغییر باید پس از طی مسافتی حدود 80000 تا 100000 کیلومتر یا شش تا هشت سال انجام شود. با این حال، در اینجا به مدل مربوطه و سبک رانندگی نیز بستگی دارد: سبک رانندگی اسپرت تقاضاهای بیشتری را برای گیربکس ایجاد می‌کند، بر این اساس سایش را افزایش می‌دهد و همچنین باعث پیری سریع‌تر روغن گیربکس می‌شود. همین امر در مورد مسافت‌های کوتاه نیز صدق می‌کند، که به دلیل تعویض دنده‌ها بیشتر از گیربکس تقاضای بیشتری دارد.

برخی از گیربکس ها به راحتی می توانند 120000 کیلومتر را با همان روغن انجام دهند، در حالی که برخی دیگر پس از 60000 کیلومتر کاملا کثیف هستند. به همین دلیل باید مراقب روغن گیربکس باشید و در صورت نیاز در سرویس بعدی وضعیت آن را جویا شوید. زیرا به عنوان بخشی از بازرسی، گیربکس از نظر نشتی و مقدار روغن گیربکس به هر حال بررسی می شود . توصیه می شود روغن را به سرعت تعویض کنید، به خصوص اگر قبلاً علائم روغن گیربکس قدیمی را احساس می کنید. نکته مهم: پس از تعمیر گیربکس، روغن باید همیشه پس از حدود 5000 کیلومتر تعویض شود. زیرا در این زمان سایش بیشتر است و بقایای زیادی در روغن وجود دارد. و فرقی نمی کند که سوئیچینگ باشد یاگیربکس اتوماتیک .

هنگام تعویض روغن گیربکس، بین تعویض ساده روغن و شستشوی گیربکس تفاوت قائل می شود. برای تعویض روغن دنده، روغن را از طریق دریچه تخلیه تخلیه می کنند و سپس روغن جدید در آن می ریزند . با گیربکس دستی، این فرآیند معمولاً کافی است. با این حال، گیربکس های اتوماتیک اغلب مقدار زیادی از روغن قدیمی و زباله را در فیلتر یا خنک کننده روغن باقی می گذارند. اگر به سادگی روغن دنده جدید را پر کنید، فقط بخشی از میراث را حذف کرده اید. به همین دلیل گیربکس معمولاً با گیربکس های اتوماتیک شستشو می شودانجام. روغن قدیمی تحت فشار از جعبه دنده خارج می شود تا هر چه بیشتر از آن خارج شود. روغن گیربکس تازه و افزودنی های پاک کننده سپس در حالی که موتور در حال کار است از طریق گیربکس شسته می شود. و این تا زمانی ادامه می یابد که دیگر هیچ باقیمانده ای در روغن خروجی وجود نداشته باشد. سپس روغن دنده جدید دوباره پر می شود. شستشوی گیربکس چیزی است که باعث می شود تعویض روغن گیربکس واقعاً مؤثر باشد – اما همچنین گران است.

تعویض روغن گیربکس برای افراد عادی نیست. پیچ گوشتی های با تجربه مطمئناً می توانند این کار را به تنهایی انجام دهند. به عنوان یک قاعده، با گیربکس دستی راحت تر از گیربکس اتوماتیک است. زیرا در مورد دومی همیشه نیاز به فلاش گیربکس است که برای آن باید با متخصص مشورت کرد. فلاشینگ در گیربکس های دستی نیز موثرتر است، اما تعویض روغن به تنهایی نیز در اینجا ارزشمند است. برای این روش، ضروری است که دستورالعمل‌های عملیاتی خودرو را بررسی کنید ، زیرا در آنها توضیح می‌دهند که چه روغنی باید استفاده شود و پلاگین تخلیه و پرکننده در کجا قرار دارند. در صورت استفاده از روغن اشتباه، بدترین اتفاق ممکن است آسیب دیدن گیربکس باشد!

قبل از تخلیه روغن گیربکس قدیمی، ماشین باید گرم شود. بهتر است همه دنده ها را یک بار تعویض کنید. از آنجایی که معمولاً دسترسی به پلاگین تخلیه دشوار است، خودرو باید روی سکوی بالابر رانده شود. پیچ های تخلیه و پرکننده باز شده و روغن به همان روشی که هنگام تعویض روغن موتور تخلیه می شود، تخلیه می شود . مهم: روغن مصرف شده باید به درستی جمع آوری و دفع شود (ضایعات خطرناک!). شمع های تخلیه و پرکننده باید پس از تعویض تعویض شوند، زیرا بقایای روغن کثیف نیز در اینجا می نشیند و نسخه های قدیمی ممکن است دیگر به درستی مهر و موم نشوند. سپس روغن گیربکس جدید درون آن ریخته می شود. این معمولاً به ابزار خاصی برای تزریق (سرنگ یا شلنگ پرکننده) نیاز دارد.

یک تعویض ساده روغن گیربکس – یعنی تخلیه و پر کردن ، معمولاً برای یک متخصص حدودا از 2 ملیون تومان هزینه دارد. اگر تعویض روغن را خودتان انجام دهید، فقط باید هزینه های مواد را متحمل شوید که باید با 100 یورو خوب جبران شود. شستشوی گیربکس به دلیل تلاش بیشتر و نیاز به روغن بالا به طور قابل توجهی گران تر است و می تواند به سرعت چهار رقمی شود. با این حال، باید در نظر داشت: در نهایت، کل چیز هنوز ارزان تر از یک گیربکس جدید است.

برخلاف روغن دنده، روغن موتور در معرض بارهای حرارتی بسیار بالایی قرار دارد. بر این اساس، باید به ویژه در برابر حرارت مقاوم باشد. از طرف دیگر روغن دنده کمتر در معرض دماهای بالا قرار می گیرد. دمای کار معمولاً حدود 80 درجه است. علاوه بر این، روغن گیربکس نازک تر است و به سرعت روغن موتور فرسوده نمی شود . روغن دنده نیز به کلاس SAE تقسیم می شود، اما ویسکوزیته متفاوتی نسبت به روغن موتور دارد. به عنوان مثال، یک مشخصات رایج 75W90 است. علاوه بر این، طبق استانداردهای بین المللی، روغن های دنده به سطوح عملکرد، به اصطلاح کلاس های GL (“روغن کننده دنده”) 1-5 تقسیم می شوند. در خودروهای مدرن فقط با کلاس های GL-4 و GL-5 مواجه می شوید.

نیاز به روغن در گیربکس های اتوماتیک حتی بیشتر از روغن های گیربکس دستی است . از این گذشته، روغن نه تنها باید دنده ها را در اینجا روان کند، بلکه سایر اجزای هیدرولیک را برای تعویض دنده نیز باید روان کند. به همین دلیل در اینجا از مایعات مخصوصی استفاده می شود که اصطلاحاً «سیالات انتقال خودکار» (ATF) نامیده می شوند. سازندگان گیربکس مشخصات خود را در اینجا تجویز می کنند. به همین دلیل است که استفاده از روغن های تایید شده توسط سازنده اهمیت بیشتری دارد . در غیر این صورت شما در معرض آسیب جدی هستید.